روان درمانی کودک

• ۰ دیدگاه

روان درمانی کودک

روان درمانی کودک تلاش تخصصی پویایی است که بدان وسیله درمانگر برای درمان کژ رفتاریها و اختلالات روانی، تغییر یا توقف علایم بیماری روانی و در نهایت دگرگون سازی شخصیت کودک در جهت معیارهای مطلوب فردی و اجتماعی اقدام می کند. از طریق روان درمانی به حل مشکلات کنشی درمانجو می پردازد و او را در نیل به رشد فکری و سلامت روانی یاری می دهد(اخوت، ۱۳۶۳؛ پروت، ترجمه فرهی، ۱۳۸۷).
درباره تمایز مشاوره کودک با روان درمانی کودک سخن بسیار گفته شده است. همه نظریه پردازان مشاوره و روان درمانی بر این مورد اتفاق نظر دارند که مشاوره و روان درمانی کودک یک رابطه تخصصی یاورانه بین درمانجو ودرمانگر است که به حل مشکلات کنشی درمان جو می انجامد. عده دیگر از متخصصان، بین روان درمانی کودک و مشاوره تفاوت قائل اند و روان درمانی را برای حل مشکلات حاد وایجاد تغییرات بنیادی در شخصیت موثر می دانند و مشاوره را برای حل مشکلات سطحی توصیه می کنند. عده دیگر از متخصصان تفاوت چشمگیری بین مشاوره و روان درمانی قائل نیستند. در مجموع می توان نتیجه گرفت که تفاوت بین مشاوره و روان درمانی کودک بیش از آنکه کیفی باشد، کمی است؛ یعنی در مشاوره مسائل عاطفی حاد کمتر مطرح می شود، نگرش مثبت تری بسبت به مراجع و نگرانی او وجود دارد و مدت درمان کوتاه تر است.